MD 27
haii and assalamualaikum guys (: hari nie , mia tak de mood langsung nak buadd keje . tak tahu laa kenape . semalaman mia asyik menangis jea . mia teringat kat dea . mia rindu sangat kat dea .
awak , saya rindu sangat kat awak . saya rindu sangat nak dengar suare awak , nak text nan awak , nak tengok muke awak . rindu sangat )': tapi , kenape awak call saye sekali tuu jea ? awak tau tak , saye teringin nak borak nan awak lame-2 . saye nak dengar awak panggil saye , "montel" . saye nak dengar awak cakap "nak menang sangat , amek batu caves" kat saye bile saye taknak mengalah nan awak . saye nak dengar awak cakap "love you , montel . muuuahh !" . saye nak dengar semue tuu .
awak , awak ingat tak bende tuu ? mase tuu , saye keluar nan awak . awak amek saye macam biase kat BTS . then , awak bawak saye gy minum kat kedai mamak . banyak kali saye merajuk nan awak kat situ . sampai kan awak tak tahu nak pujuk saye macam mane agy . kite duduk depan-2 pon , still nak text . haha . kelakar sangat . tak lame lepas tuu , kawan-2 awak datang . and salah sorang kawan awak , ajak kite gy karaoke . mase tuu dah nak dekat petang . awak tanye saye , yang saye boleh kea . saye cakap , jom laa . then , kite pon gy laa ramai-2 . saye tak sangke pon , kawan-2 awak minum . tapi , saye bangge sebab awak bukan macam dorang . saye ingat lagi , awak nyanyikan lagu untuk saye . awak nyanyi lagu 'Baik Baik Sayang' . bile sampai part perempuan nyanyi , awak pas mikrofon kat saye , suruh saye nyanyi . saye pon nyanyi laa , sambil tak lepas saye pandang muke awak . mungkin awak tak perasan . sebab dalam bilik tuu , gelap . and kite duduk kat hujung sekali . saye tengok , awak happy sangat mase tuu . mase tuu , dah maghrib . saye mintak awak hantar saye balek . kawan-2 awak semue , dah mabuk . awak risau nak biarkan dorang balek dalam keadaan dorang macam tuu . saye pon risau jugak , awak . tapi , nasib baek ade jugak kawan awak yang tak mabuk . kawan awak suruh awak hantar jea saye balek . lagipon , mase tuu dah malam . mase tuu lah pulak , motor awak buadd hal . kejap-2 berhenti . saye pon naik bengang nan motor awak tuu . tapi , saye diam kan jea diri saye . coz saye tengok muke awak laen macam . so , better saye diamkan jea diri saye . sampai jea dekat highway Kajang Silk , memang motor awak dah tak boleh nak start dah . saye pon dah penat dah . saye lepak kat pembahagi jalan tuu . saye peluk diri saye . awak nampak saye buadd macam tuu . tetibe awak amek jaket awak and awak pakaikan kat saye . saye terkejut . dalam diam , saye tersenyum tengok awak . tapi awak tak nampak saye senyum kat awak sebab awak sebok repair motor awak . last-2 , awak dok sebelah saye , awak cakap yang awak terpakse jugak call ayah awak . sementare tunggu ayah awak sampai , kite borak-2 malam tuu . tibe-2 , awak pandang jea saye . saye tanye awak , "kenape pandang muke aku macam tuu ?" . awak diam jea . tibe-2 , awak kiss pipi saye . macam dalam gambar kat atas tuu . happy nye saye , awak . awak memang seorang lelaki yang penuh dengan kejutan . saya sayang awak . awak , saye rindu sangat waktu tuu .
awak , saye rindu awak peluk saye macam nie . bile lagi saye boleh dapat , awak ? awak , awak selalu peluk saye macam nie . bile saye tanye kenape awak asyik buadd macam nie kat saye , awak cakap , awak taknak kehilangan saye daripada pelukan awak . saye terharu sangat , awak cakap macam tuu . awak , saye pon taknak kehilangan awak jugak . saye sayang awak . and saye tahu , awak pon sayangkan saye , kan ? tapi , semue impian kite takkan terlaksana . kenape ? saye pon tak tahu , awak .
awak , saye suke gambar nie . dea buadd saye teringat kat awak . kite selalu bayangkan macam nie kan , awak ? dan saye tak tahu , same ade ape yang kite bayangkan bersame , terjadi atau tak . tapi , jujur , saye mengharapkan bende tuu terjadi . tapi , ape daye kite , awak . parent's kite tak restu hubungan kite . saye tak tahu dah nak buadd ape lagi .
awak , dulu kalau kite jumpe , awak selalu pegang tangan saye macam gambar nie . sikit pon awak tak pernah lepaskan . even depan kawan-2 awak pon , awak still pegang tangan saye . awak , sekarang nie pon , saye terase macam awak tengah pegang tangan saye . sejuk jea tangan awak . awak , saye rindukan awak . awak ingat tak ? kalau saye merajuk dengan awak , awak akan cube pegang tangan saye , walaupun saye tepis . awak cube lagi , awak pegang tangan saye dengan erat , awak cium tangan saye , and then , awak cakap , "sorry sayang . mok janji , mok tak buadd lagi ." awak , mane awak ? saye perlukan awak )':
awak , saye rindukan awak . saye nak kite yang ade dalam gambar nie . saye rindukan sentuhan awak . saye nak awak ade kat sisi saye , sekarang . saye nak awak ade kat depan mate saye . saye tak sanggup berjauhan dengan awak . tanpe ape-2 jenis komunikasi pon . saye nak awak ! awak , datang laa kat saye . saye perlukan awak . saye nak awak ! saye taknak orang laen , saye cume nakkan awak sorang jea . please , awak . tolong , jangan tinggalkan saye .
MONTEL NAK MOK SORANG JEA ! MONTEL TAKNAK ORANG LAEN ! PLEASE , MOK . JANGAN TINGGALKAN MONTEL LAGI . PLEASE )':
« Older posts | Newer posts»
just an ordinary person
Name: Nurdalma Taksiah bt. Ikhsan
School: PMJ
Birthday: 28 February 94
Status: Deeply in love with Mr. H
Dilahirkan di Selangor. Dulunya student landscape tapi akhirnya terjun ke bidang kesetiausahaan di Johor. Hanya 4 orang ahli keluarga which is mak, ayah, me and adik lelaki. Taken by Mr. H since 210413 until now, alhamdulillah.
Seorang yang simple. Sensitif bab hati dan perasaan. Seorang yang manja dengan orang orang tertentu. Agak panas barans tapi tak garang mana. Sangat suka gelak dan kadang kala kuat menangis. Suka menyakitkan hati orang tapi lebih suka sakitkan hati sendiri. Seorang yang sangat perahsia, walaupun dengan family, kawan and Mr. H.
blog's history
ND'S PAGE has been my official personal blogging site since February 2009. I blogged for about few months and then I totally abandoned my blog for my studies. I rarely online this blog because I'm very busy with my studies especially this is my final year.
My blog have nothing special. This is my personal life story. I share it because I'm not that type of person who is always tell out her problem, her sadness, her happiness. I always do writing and typing because I feel it is more comfortable with me even sometime it will hurt me.
Learn how to cook!
